توده پستان

توده های پستانی ، در هر سنی قابل رشد می باشند. بیشتر این توده ها غیر سرطانی هستند و این به معنی خوش خیم بودن آن ها است. البته در برخی موارد ، توده پستان می تواند علامت سرطان پستان باشد. طبیعتا زمانی که با یک توده پستانی در سینه های خود مواجه شوید ، مضطرب خواهید شد ولی باید به خاطر داشته باشید که این توده ها لزوما نمی توانند سلامت شما را در دراز مدت تحت تاثیر قرار داده و ممکن است غیر سرطانی باشند. برای بالا بردن اطلاعات خود در این زمینه ، مقاله دکتر کامران دولتشاهی ، بهترین جراح سینه در اصفهان را تا انتها مطالعه کنید ؛ چراکه مطالب ارزشمندی در آن گنجانده شده.

اما به طور کلی راه عاقلانه ، این است که در صورت کشف هر گونه توده یا تورم در پستان های خود ، سریعا به متخصص بیماری های پستان مراجعه کنید و آن ها را تحت ارزیابی پزشکی قرار دهید. اگرچه پستان عموما اندامی در زنان به شمار می آید ولی باید توجه داشت که بافت پستان ، هم در مردان و هم در زنان وجود دارد که هورمون های بدن بر روی آن تاثیر می گذارند ؛ لذا توده پستان صرفا در بافت سینه خانم ها تشکیل نشده و ممکن است آقایان را نیز درگیر کند. لازم به ذکر است که تغییرات هورمونی ، می توانند باعث شکل گیری توده در سینه ها شوند که در برخی موارد ، خود به خود ناپدید می شوند و در مواردی دیگر به سرطان بدل می گردند. توجه داشته باشید که گاهی دختران قبل از سن بلوغ با توده های پستانی روبرو می شوند که بسیار حساس می باشند اما اغلب در طول دوره قاعدگی ، به طور طبیعی از بین می روند.

علل تشکیل توده های پستانی

دلایل احتمالی متعددی برای تشکیل توده در پستان وجود دارد. برخی از آن ها عبارتند از :

کیست های پستان : گاهی اوقات کیست های پستان که کیسه های نرم پر شده با مایع می باشند ، منجر به پیدایش توده های پستانی می شوند.
کیست های شیر : در برخی موارد کیست های شیر که به کیسه های پر شده از شیر اطلاق می شود و معمولا در طول دوره شیردهی اتفاق می افتند ، می توانند زمینه ساز بروز توده در پستان شوند.
پستان های فیبروکیستیک : مقصود از پستان های فیبروکیستیک موقعیتی است که در آن بافت پستان ، دارای بافت برآمده بوده و گاهی اوقات توأم با درد می باشد. پستان های فیبروکیستیک نیز مستعد ابتلا به توده پستان هستند.
فیبروآدنوم : فیبروآدنوم ، به معنی توده های غیر سرطانی کشسانی می باشد و به راحتی در بافت پستان حرکت کرده و می تواند به توده در سینه تبدیل شود اما به ندرت سرطانی می شود.
پاپیلوم اینتراداکتال : به یک تومور کوچک غیر سرطانی در یک مجرای شیر مربوط می شود و می تواند به توده سینه بدل گردد.
لیپوم : یک توده چربی غیر سرطانی می باشد که به کندی رشد می کند و امکان تبدیل آن به توده پسـتانی وجود دارد.

علائم وجود توده در پستان

در این جا سوالی که ممکن است برای تان پیش بیاید این است که در زمان داشتن توده پستانی ، چه احساسی در این اندام خواهیم داشت ؟ در زمان تشکیل توده پستانی ، یکنواختی پسـتان تغییر می کند و بخش بیرونی فوقانی پسـتان شما محکم شده و بخش های داخلی پایینی آن تا حدی نرم تر می شود. پستان های شما در طول دوره قاعدگی ، حساس تر و برآمده تر می شوند و با بالا رفتن سن ، تراکم پسـتان های تان کاهش می یابد.

اگرچه توصیه می شود که از خودآزمایی پستان در منزل غافل نشوید و سینه های خود را به منظور تشخیص تغییرات ایجاد شده در آن ها مورد بررسی قرار دهید. اما به خاطر داشته باشید که آزمایش پسـتان ها توسط خودتان و بدون مراجعه به پزشک و معاینه تخصصی توسط ایشان ، نمی تواند از پیشروی بیماری جلوگیری کرده و خطر سرطانی شدن آن را کاهش دهد. از این رو اکیدا توصیه می شود که همه خانم ها حداقل سالیانه یک مرتبه جهت بررسی سلامت بافت پستان های خود به پزشکان جراح سینه مراجعه نمایند و مورد بررسی و معاینات دقیق قرار گیرند.

در صورت مشاهده چه علائمی باید به پزشک مراجعه کنیم ؟

همانطور که در ابتدای مقاله اشاره شد اکثر توده های پسـتانی ، غیر سرطانی هستند ؛ اما با این وجود ، در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر ، باید فورا به پزشک مراجعه کنید :

اگر یک توده پستانی جدید را کشف کرده اید.
اگر یک ناحیه از پسـتان شما به میزان قابل ملاحظه ای با نواحی دیگر متفاوت است.
اگر توده بعد از یک دوره قاعدگی از بین نرود.
اگر توده ، تغییر کرده و بزرگتر شود.
اگر پسـتان ها بدون هیچ دلیل مشخصی ، کبود شوند.
اگر پوست پسـتان ها قرمز شده یا شبیه پوست پرتقال چروک شود.
اگر نوک پسـتان های شما به داخل فرو رفته شود.
اگر متوجه ترشحات خونی از نوک پسـتان های تان شوید.

درمان توده پستان

پزشک باید قبل از تدوین هرگونه طرح درمان ، علت توده پستان را تعیین کند ؛ زیرا همه توده های پسـتان ، نیاز به درمان ندارند و گاهی اوقات برخی توده ها بدون درمان و به خودی خود از بین می روند. اگر دچار عفونت پستان شده باشید و علت پیدایش توده در پستان تان این امر باشد ، پزشک برای درمان شما داروهای آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد.

اگر کیست پستان سبب بروز توده در سینه شما شده باشد ، باید مایع داخل آن تخلیه شود. لازم به ذکر است که در این موارد ، معمولا کیست ها بعد از تخلیه از بین می روند و اما اگر معلوم شود که توده پستان ، سرطانی است ، باید تحت درمان های تخصصی قرار گیرد. درمان توده های سرطانی پسـتان ، می تواند شامل موارد زیر باشد :

جراحی لامپکتومی ( جراحی برداشتن توده در پستان با حفظ بافت سینه )
جراحی ماستکتومی ( جراحی برداشتن توده همراه با برداشتن بافت سینه )
شیمی درمانی ( استفاده از دارو برای مبارزه با سرطان و تخریب آن )
پرتودرمانی ( استفاده از پرتوها یا مواد رادیواکتیو برای مبارزه با سرطان )

در این جا باید اشاره داشت که روش درمان توده های سرطانی پستان به نوع سرطان ، اندازه و موقعیت تومور و میزان گسترش سرطان به بافت های اطراف پسـتان بستگی دارد.

جراحی لامپکتومی

لامپکتومی ، جراحی برداشتن بافت سرطانی یا سایر بافت های غیرطبیعی پستان همراه با یک لایه از بافت طبیعی اطراف آن با حفظ ظاهر و احساس پستان است. لامپکتومی را می توان جراحی برداشتن موضعی گسترده یا ماستکتومی جزئی نامید. مطالعات نشان می دهد ، لامپکتومی در مراحل اولیه سرطان و پرتودرمانی در جلوگیری از عود سرطان پستان به اندازه برداشتن کل پستان ( ماستکتومی ) موثر است.

متخصصین سرطان ، معمولا به زنان زیر 70 سال مبتلا به سرطان که در مراحل اولیه بیماری آن ها تشخیص داده شده اند ، پرتو درمانی پستان آسیب دیده را با هدف از بین بردن سلول سرطانی باقیمانده و جلوگیری از بازگشت سرطان توصیه می کنند. لامپکتومی ، همچنین ممکن است برای از بین بردن برخی ناهنجاری های غیرسرطانی یا پیش سرطانی پستان استفاده شود.

یک یا چند غده لنفاوی در زنان مبتلا به سرطان تهاجمی پستان ، در حین جراحی از ناحیه زیر بغل برداشته می شود. این گره ها که گره نگهبان نامیده می شوند. اولین گره های لنفاوی هستند که سلول های سرطانی در صورت برداشتن پستان ، به آن جا سرایت می کنند. پزشک با برداشتن غده لنفاوی می تواند بررسی کند که آیا سرطان منتشر شده است یا خیر. لازم به ذکر است زنان مبتلا به سرطان مجاری شیر ( DCIS ) که جراحی لامپکتومی انجام می دهند ، نیازی به برداشتن غدد لنفاوی ندارند.

پزشک جراحی لامپکتومی را توصیه نخواهد کرد اگر شما :

سابقه اسکلرودرمی دارید : نوعی بیماری نادر و پیشرونده روماتیسمی است که پوست بیماران مبتلا به آن ضخیم ، سفت و خشک می شود و گاهی در انتهای اندام ها زخم ایجاد می گردد. تجمع کلاژن و سایر فیبرها در پوست صورت و اندام ها ، مفاصل دست و پا ، ریه ، کلیه و دستگاه گوارش به خصوص مری را گرفتار و فرد را ناتوان می کند.این بیماری ، می تواند به صورت موضعی یا عمومی بروز کند.

سابقه لوپوس اریتماتوی سیستمیک ( خودایمنی ) داشته باشید : بیماری التهابی مزمن که در صورت انجام پرتودرمانی می تواند بدتر شود.
دو یا چند تومور در نواحی مختلف پستان داشته باشید که با یک برش از بین نمی روند و می تواند ظاهر پستان را تحت تأثیر قرار دهد.
قبلاً پرتودرمانی در ناحیه پستان داشته اید که این امر باعث می شود پرتودرمانی های بعدی ، بیش از حد خطرناک باشد.
مبتلا به سرطانی باشید که به تمام پستان و پوست روی آن گسترش یافته است ، احتمالا لومپکتومی سرطان را به طور کامل از بین نمی برد.
یک تومور بزرگ و سینه های کوچک داشته باشید که ممکن است نتیجه زیبایی نامناسبی ایجاد کند.

مراقبت های بعد از جراحی لامپکتومی در رفع توده پستان

فردی که برای از بین بردن توده پستان تحت جراحی لامپکتومی قرار می گیرد باید در رعایت مراقبت های بعد از این پروسه کوشا باشد ؛ زیرا هر چه دقت خود را در این نکات رعایت بالا ببرید درگیر عوارض ناخوشایند آن نخواهید شد .

پس از انجام این جراحی ، پزشک فرد را به اتاق ریکاوری منتقل کرده تا نبض و فشار او مورد بررسی قرار بگیرد.
در صورت وجود درد در ناحیه سینه ها ، پزشک برای شما دارو مسکن تجویز کرده تا درد ها التیام یابند.
نگران کشیدن بخیه ها در نواحی برش زده نباشید ؛ زیرا در اغلب موارد بخیه های جذبی بوده و بیمار تنها باید به بهداشت نواحی زخم شده توجه کند تا زخم ها درگیر عفونت و التهاب نشوند .
هنگامی که از بیمارستان مرخص شدید به منظور جلوگیری از ایجاد رطوبت ، نواحی برش زده شده را با سشوار خشک کنید تا زخم ها هر چه سریعتر بهبود یابند .
رفتن به استخر و سونا تا دو ماه بعد از جراحی برای شما ممنوع بوده ، پس به توصیه های پزشک خود توجه کنید .
بعد از بین رفتن توده پستان مصرف هر گونه مواد مخدر و استعمال دخانیات ، برای شما ضرر داشته و ممکن است سلامت شما را به خطر بیندازد .
در صورتی که شاغل هستید باید بدانید که بازگشت به محل کار بعد از گذشت 3 هفته برای شما امکان پذیر خواهد بود ؛ اما این موضوع کاملا به شرایط جسمی و فرآیند درمانتان بستگی دارد و ممکن است در هر شخص متغیر باشد .
برای شروع مجدد ورزش حتما با پزشک خود مشورت کرده و از بلند کردن وزنه های سنگین که به بدنتان فشار وارد می کند خودداری کنید .

چه نوع توده هایی در پستان ، توده های نرمال محسوب می شوند ؟

بافت پستان می تواند به طور طبیعی دارای بافت برآمده ای باشد. برخی افراد ، در مقایسه با دیگران ، دارای سینه های پر تری هستند. اگر سینه های شما در هر دو طرف ، به این شکل است و در واقع ، شکلی متقارن دارد ، احتمالاً جزو توده های نرمال می باشند. اما اگر برآمدگی یا توده پستان ، سفت باشد یا شکلی غیر عادی و متفاوتی داشته باشد ، می توان آن را بعنوان یک فاکتور نگران کننده تلقی کرد. اگر در سینه تان متوجه وجود تغییری در برآمدگی شدید ، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا با تشخیص صحیح بتواند بهترین راهنمایی را در اختیار شما قرار دهد.

آیا شکل گیری توده در سینه به معنی ابتلا به سرطان است؟

توده پستان یکی از علائم سرطان سینه هستند ولی اغلب این توده ها خوش خیم می باشند و بیماری های بسیار دیگری غیر از سرطان وجود دارند که این توده ها ، به آنها مربوط می شوند. بهتر است در چنین شرایطی با پزشک متخصص گفتگو کنید. پزشک در صورت سرطانی بودن توده ، درمان مناسب را در پیش گرفته و درصورتی که توده ، غیر سرطانی باشد ، با شناسایی بیماری مرتبط با آن ، درمان صحیح را پیشنهاد خواهد کرد.

آیا توده سینه می تواند یک عفونت باشد؟

عفونت های سینه جزو موارد بسیار نادر هستند و ممکن است در افرادی که در دوره شیردهی هستند یا حتی در حال سپری کردن این دوره نمی باشند ، اتفاق بیافتد. عفونت سینه اغلب به صورت آنی در طول چند روز یا یک هفته ، نمایان می شود و با درد ، قرمزی و گاهی سفت شدن بافت همراه است. گاهی این توده پستان رشد می کند و به آبسه پستان تبدیل می شود.

چگونه برای جراحی لامپکتومی آماده شویم ؟

جراح ، محدودیت های قبل از جراحی و سایر موارد را به شما خواهد گفت. جراحی ، معمولا سرپایی انجام می شود و همان روز ترخیص می شود. داروها ، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید را به پزشک بگویید ؛ چون ممکن است در جراحی تداخل ایجاد کند.

به طور کلی ، جهت آماده شدن برای این جراحی توصیه می شود :

مصرف آسپرین یا سایر داروهای رقیق کننده خون و ضد التهاب غیراستروئیدی را متوقف کنید. ممکن است پزشک از شما بخواهد یک هفته قبل از جراحی یا بیشتر مصرف آن را متوقف کنید تا خطر خونریزی کاهش یابد.